ਬਾਬਲ ਤੇਰੀ ਜੂਹ ਟੱਪ ਕੇ
ਬਾਬਲ ਤੇਰੀ ਜੂਹ ਟੱਪ ਕੇ
ਮੈਨੂੰ ਧੀ ਨੀ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕਹਿਣਾ
ਇਹ ਬੋਲੀ ਅਕਸਰ ਹੀ ਗਿੱਧੇ ਦੇ ਪਿੜ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੁੜੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਦਿਲੀ ਸਾਂਝ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਵਲਵਲੇ ਨੂੰ ਜਾਹਿਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ
ਭਾਵੇਂ ਇਸ ਬੋਲੀ ਦਾ ਅਰਥ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕਿ ਜਦੋਂ ਧੀ ਵਿਆਹੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਤਾ ਦੀ ਤਰਹਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਤੇ ਧੀ ਕਹਿਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ
ਜਾਂ ਇਹ ਕਹਿ ਲਵੋ ਕਿ ਐਸ਼ ਬਾਪੂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮਾਈ ਨਾਲ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਘਰ ਦੀਆਂ ਜਰੂਰਤਾਂ ਹੀ ਪੂਰੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ
ਬਹੁਤ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨਾਂ ਦੇ ਕਾਰਜ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਹੀ ਅਭਾਗਣਾ ਨੇ ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਕਾਰਜ ਪਿਤਾ ਦੀ ਥਾਂ ਚਾਚੇ ਤਾਏ ਤੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਪਿਓ ਬਣ ਕੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀ ਕਰਦੇ ਹਨ
ਹਰੇਕ ਰਿਸ਼ਤਾ ਦਿਲੋਂ ਜੁੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਕ ਮਾਂ ਦਾ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਤੇ ਧੀ ਦਾ ਆਪਣੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਜੋ ਦਿਲੋਂ ਗੂੜਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਦੀ ਥਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਲੈ ਸਕਦਾ ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਮਸਾ ਛੇ ਜਾਂ ਸੱਤ ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਸਾਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਚਲੇ ਗਏ ਭਾਵੇਂ ਵੱਡੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਕਮੀ ਕਦੀ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਫਰਜ ਪਿਤਾ ਬਣ ਕੇ ਨਿਭਾਏ
ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਕੱਲੀ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੀਸ , ਇੱਕ ਦਰਦ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਕਿ ਜੇ ਬਾਪੂ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਗੱਲ ਹੋਰ ਹੋਣੀ ਸੀ
ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਯਾਦ ਕਿ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮੌਤ ਪਿੱਛੋਂ ਮੇਰੇ ਭੈਣ ਭਰਾਵਾਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸ ਮਿਹਨਤ ਸਦਕਾ ਕਦੋਂ ਸਾਈਕਲਾਂ ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਜਹਾਜਾਂ ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਗਏ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਹ ਚੀਜ਼ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਬਾਪ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਐਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਟਾਈਮ ਸੀ ਉਹ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਦੇ ਦਲ ਦਲ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਏ
ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਬਿਰਧ ਆਸ਼ਰਮ ਬਣ ਗਏ ਜਿੱਥੇ ਸਾਡੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਰੁਲ ਰਹੇ ਹਨ ਬਹੁਤ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੇ ਹੋ ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਮਾਂ ਤੇ ਬਾਪ ਦੋਨੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਂ ਬਾਪ ਘਰ ਦਾ ਜਿੰਦਰਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਦਰਖਤ ਦੀ ਤਰਾਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਭਾਵੇਂ ਫਲ ਨਾ ਦੇਵੇ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਛਾਂ ਤਾਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ
ਪਿਤਾ ਭਾਵੇਂ ਅਮੀਰ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਗਰੀਬ ਹੋਵੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਇੱਕ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਆਪਣੀ ਹੈਸੀਅਤ ਅਨੁਸਾਰ ਪਿਤਾ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹਰ ਲੋੜ ਪੂਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਹਾਏ ਮਾਂ ਤੇ ਬਾਪ ਰੇ
ਸ਼ਬਦ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹਨ ਕਿ ਜਦੋਂ ਸਾਡੇ ਕੋਈ ਛੋਟੀ ਮੋਟੀ ਸੱਟ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਪਰ ਜੇ ਸਾਡੇ ਤੇ ਕੋਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਮੁਸੀਬਤ ਆਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਅਸੀਂ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ
ਜਦੋਂ ਬੱਚੇ ਤਰੱਕੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਭਾਵੇਂ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਸਾੜਾ ਈਰਖਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਇੱਕ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਗੁਰੂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪਿਤਾ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦਾ ਬੱਚਾ ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਅੱਗੇ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਆਸਮਾਨ ਦੀਆਂ ਬੁਲੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਛੂਹੇ
ਸੋ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਇਹੀ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਵਰਗੇ ਘਣਛਾਵੇ ਬੂਟੇ ਹਨ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਜਤ ,ਪਿਆਰ ਰੂਪੀ ਪਾਣੀ ਦੇ ਕੇ ਇਹਨਾਂ ਦਰੱਖਤਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਕਰ ਲਵੋ ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਮਾਪੇ ਤੁਰ ਜਾਣ ਤਾਂ ਮੁੜ ਕੇ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਲੱਭਦੈ
ਨਹੀਓ ਲੱਭਣੇ ਲਾਲ ਗਵਾਚੇ
ਮਿੱਟੀ ਨਾ ਫਰੋਲ ਜੋਗੀਆ
ਲੇਖਕ ਸਤਿੰਦਰ ਪਾਲ ਕੌਰ ਮੰਡੇਰ
98559-84286