90 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੇਂਦਰ ਅਤੇ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਉਦਯੋਗਿਕ ਸਿਖਲਾਈ ਲਈ ਫੰਡ ਘੱਟ ਅਲਾਟ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਥਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਫਿਰ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰ ਨੇ 1994 ਵਿੱਚ 450/- ਰੁਪਏ, 2000 ਸੰਨ ਵਿੱਚ 3000/- ਅਤੇ ਸਾਲ 2001 ਵਿੱਚ 3450/- ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਲ ਫੀਸ ਲੈ ਕੇ ਕਿੱਤਾ ਮੁਖੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਸਿਖਿਆਰਥੀ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਕਿੱਤਾ ਮੁਖੀ ਉਦਯੋਗਿਕ ਸਿੱਖਿਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਰੁਚੀ ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਰਹੇ। ਮੋਟੀਆਂ ਫੀਸਾਂ ਲੈਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਨਵੀਂ ਤਕਨੀਕ ਅਨੁਸਾਰ ਨਵੀਂ ਮਸ਼ੀਨਰੀ, ਟੂਲਜ਼, ਇਕਊਪਮੈਂਟ ਅਤੇ ਪ੍ਰੈਕਟੀਕਲ ਸਿਖਲਾਈ ਲਈ ਕੱਚੇ ਮਾਲ ਦੀ ਖਰੀਦ ਵਾਸਤੇ ਲੋੜੀਦੇ ਫੰਡ ਮੁਹਈਆ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸਿਖਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਵਜ਼ੀਫੇ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਬਿਲਡਿੰਗਾਂ ਅਤੇ ਮਸ਼ੀਨਰੀ ਦੀ ਰਿਪੇਅਰ ਲਈ ਵੀਂ ਫੰਡ ਅਲਾਟ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ। ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਇਹਨਾਂ ਉਦਯੋਗਿਕ ਸਿਖਲਾਈ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਵਰਕਸ਼ਾਪਾਂ ਅਤੇ ਬਿਲਡਿੰਗਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਅਜੋਕੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਾੜੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ।
ਖਸਤਾ ਹਾਲਤ 'ਤੇ ਹੰਝੂ ਵਹਾ ਰਹੀ ਨਾਮਵਰ ਸੰਸਥਾ :-
ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਨਾਮਵਾਰ ਸੰਸਥਾ ਰਹਿ ਚੁੱਕੀ ਆਈਟੀਆਈ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਖਸਤਾ ਹਾਲਤ ਹੰਝੂ ਵਹਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਜਾਣਕਾਰੀ ਮਿਲਣ ਤੇ ਜਦੋਂ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਟੀਮ ਨੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਸਿਖਲਾਈ ਸੰਸਥਾ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਦੇ ਉੱਪਰ ਸ਼ੈਡ ਦੀਆਂ ਸੀਮੈਂਟਡ ਟੀਨਾ ਮਿਆਦ ਪੁਗਾ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕਾਫੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਟੁੱਟ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਟੁੱਟੀਆਂ ਟੀਨਾ ਰਾਹੀਂ ਧੁੱਪ, ਹਨੇਰੀ ਅਤੇ ਬਾਰਿਸ਼ ਨਾਲ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਖਰਾਬ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ,ਉਥੇ ਕਬੂਤਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪੰਛੀ ਵੀ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਵਿਚ ਬਿਠਾਂ ਕਰਕੇ ਗੰਦਗੀ ਫੈਲਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਕਸਰ ਬਾਕੀ ਨਹੀਂ ਛੱਡ ਰਹੇ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਪੱਖੇ, ਐਗਜਾਸਟ ਫੈਨ ਅਤੇ ਲਾਈਟ ਟਿਊਬਾਂ ਵੀ ਖਰਾਬ ਪਏ ਹੋਏ ਹਨ। ਵਰਕਸ਼ਾਪਾਂ ਦੀ ਬਿਜਲੀ ਵਾਇਰਿੰਗ ਵੀ ਜਗ੍ਹਾ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਟੁੱਟੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਬੇਹਦ ਮਾੜੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। 440 ਵੋਲਟੇਜ਼ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਵੀ ਮੰਦਭਾਗੀ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਦੇ ਉਪਰ ਸੀਮੈਂਟਡ ਟੀਨਾ ਨਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਬਾਰਿਸ਼ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਵਿਚ ਪਈਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਵੀ ਜੰਗਾਲ ਲਗਣ ਨਾਲ ਖਰਾਬ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਸਿਖਿਆਰਥੀਆਂ ਵਲੋਂ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਅਸੰਭਵ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਫਾਈ ਸੇਵਕ ਨਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਅਤੇ ਵਾਸ਼ਰੂਮ ਦੀ ਸਫਾਈ ਵੀ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਬਾਥਰੂਮ ਬਦਬੋ ਮਾਰ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਹਡਾਂਰੋੜੀ ਕੋਲੋ ਲੰਘ ਰਹੇ ਹੋਵੋਂ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਦੀ ਸਾਫ ਸਫਾਈ ਤੇ ਸਾਂਭ ਸੰਭਾਲ ਲਈ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਅਟੈਂਡੈਂਟ ਮੁਲਾਜ਼ਮ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਜਿਨਾਂ ਦੇ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਣ ਉਪਰੰਤ ਇਹਨਾਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਦੀ ਸਾਫ-ਸਫਾਈ ਅਤੇ ਸਾਂਭ-ਸੰਭਾਲ ਨਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਕਰੋੜਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਦੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦਿਨ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ ਮਾੜੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਸੇ ਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੰਸਟਰਕਟਰ ਹੁਣ ਏਟੀਓ ਅਸਾਮੀ ਦੀ ਨਵੀਂ ਭਰਤੀ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਵੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਾ ਬੇਹੱਦ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਨਵੇਂ ਰੈਗੂਲਰ ਸਟਾਫ ਦੀ ਭਰਤੀ ਨਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਕਰੋੜਾਂ ਦੀ ਮਸ਼ੀਨਰੀ ਬੇਕਾਰ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਅਤੇ ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਸਿਖਿਆਰਥੀਆਂ ਤੋਂ ਮੋਟੀਆਂ ਫੀਸਾਂ ਲੈਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਮਿਆਰੀ ਕਿੱਤਾ ਮੁੱਖੀ ਸਿਖਲਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ। ਪੁਰਾਣੇ ਸਟਾਫ ਦੇ ਜਿਆਦਾ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਣ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਸਟਾਫ ਦੀਆਂ ਤਰੱਕੀਆਂ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਤਕਨੀਕੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਸਟਾਫ ਦੀ ਇਸ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਘਾਟ ਹੈ। ਮੋਟੀਆਂ ਫੀਸਾਂ ਲੈ ਕੇ ਘੱਟ ਤਨਖਾਹ ਤੇ ਅਯੋਗ ਮੁਲਾਜਮ ਗੈਸਟ ਫੈਕਲਟੀ ਤੇ ਭਰਤੀ ਕਰਕੇ ਮਿਆਰੀ ਕਿੱਤਾ ਮੁੱਖੀ ਤਕਨੀਕੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਮਾਂ ਕੱਢਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ;-
ਸੰਸਥਾ ਅਤੇ ਸਿਖਲਾਈ ਦੀ ਖਸਤਾ ਹਾਲਤ ਸਬੰਧੀ ਜਦੋਂ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਰੁਪਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗੁਰਾਇਆ ਨਾਲ ਰਾਬਤਾ ਕਰਨ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਤੌਰ ਗੈਸਟ ਫੈਕਲਟੀ ਸਟਾਫ ਦੀ ਨਵੀ ਭਰਤੀ ਕਰਨ,ਬਿਲਡਿੰਗ ਦੀ ਰਿਪੇਅਰ/ਰੈਨੋਵੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਸਿਖਲਾਈ ਲਈ ਲੋੜੀਦੇ ਫੰਡ ਸਰਕਾਰ ਪਾਸੋਂ ਮੰਗਣ ਲਈ ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਤੇ ਕੀਤੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦਾ ਜਿਕਰ ਕਰਦਿਆਂ ਆਪਣੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਤੋਂ ਪੱਲਾ ਝਾੜਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਵੱਖ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਫੰਡ ਮੁਹੱਈਆਂ ਕਰਵਾਏ ਜਾਣਗੇ ਤਾਂ ਉਹ ਇਸ ਸੰਸਥਾ ਅਤੇ ਸਿਖਲਾਈ ਦੀ ਬੇਹਤਰੀ ਲਈ ਕੋਈ ਕਸਰ ਬਾਕੀ ਨਹੀ ਰਹਿਣ ਦੇਣਗੇ।
ਵੇਖਣਾ ਹੁਣ ਇਹ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਮੌਜੂਦਾ ਰਾਜਨੀਤਕ ਢਾਂਚੇ ਅਧੀਨ ਕੇਂਦਰ ਤੇ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਉਦਯੋਗਿਕ ਸਿਖਲ਼ਾਈ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੀ ਕਿੱਤਾ ਮੁੱਖੀ ਤਕਨੀਕੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦੀਆਂ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਫੰਡ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਣਗੇ? ਜਾਂ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਮਨਸੂਬਿਆਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਨਵੀਆਂ ਬਿਲਡਿੰਗਾਂ ਉਸਾਰ ਕੇ ਅਤੇ ਨਵੀਂ ਮਸ਼ੀਨਰੀ ਖ੍ਰੀਦ ਕਰਕੇ ਸਰਕਾਰੀ ਖਜ਼ਾਨੇ ਨੂੰ ਚੂਨਾ ਲਾਉਣ ਤੇ ਭੋਲੇਭਾਲੇ ਗਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਬੇਰੁਜਗਾਰ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਲੁੱਟ ਹੀਂ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।